De omgekeerde vlaggen die je overal, vooral op het platteland ziet, doen nogal wat stof opwaaien. Of het een kwestie is van”links” en “rechts” is, zoals sommigen beweren, laat ik in het midden maar ik heb niet zo veel met uitspraken als “vechten voor onze driekleur” of “voor koning(in) en vaderland”.
Die driekleur is een symbool van tekstiel met drie kleuren verf – en een symbool mag je best met respect behandelen maar je moet het niet belangrijker maken dan datgene waar het symbool voor staat: onze democratie en alles waar we binnen ons staatsbestel waarde aan hechten. En vechten voor de koning of koningin: of je voor Alex of tot tien jaar geleden voor Bea moest vechten is ook nog maar de vraag. Vechten voor het vaderland is een ander verhaal: liever niet maar ik kan me voorstellen dat je er soms niet aan ontkomt, zoals in de Tweede Wereldoorlog.
De vlag wordt weliswaar omgekeerd bij wijze van protest maar voor de rest wordt er niet echt respectloos mee omgegaan. Ik zie wel veel omgekeerde vlaggen, vooral in het buitengebied maar die worden – op een enkele uitzondering na – niet vergezeld van allerlei beledigende of zelfs maar spottende teksten. Een omgekeerde vlag schijnt soms ook nog wel eens te worden gebruikt (of zijn gebruikt) om dreigend gevaar aan te duiden. Veel boeren zijn er oprecht van overtuigd dat hun bestaan nu toch wel erg onzeker wordt door allerlei maatregelen, en dan kan ik me voorstellen dat het voor sommigen aanvoelt als “in gevaar zijn”.
Bovendien is ook nog eens – ook vanuit de organisaties zelf! – ermee ingestemd de vlag in elk geval rond 4 en 5 mei weer recht te hangen omdat het juist op die data wel erg gevoelig ligt. Al met al vind ik die omgekeerde vlaggen in elk geval niet de meest verwerpelijke manier om je punt te maken.